Serieus, waarom moet het altijd regenen als ik ergens heen moet, en ik heb al zo weinig energie!
Het regent. Alwéér. En nee, niet zo’n gezellige miezer waarbij je romantisch naar buiten kunt staren met een kop thee. Nee, zo’n plensbui die je doorweekt op weg naar de auto, precies op het moment dat je nét dacht droog te blijven. Mijn humeur zakt in rap tempo naar hetzelfde niveau als de wolken.
Ik stap in de auto en zet de radio aan, hopend op wat opbeurende muziek. Maar nee, het eerste wat ik hoor is een nieuwsbericht over Trump en zijn uitspraken over de situatie tussen Oekraïne en Rusland. “Nou ja, daar gaan we weer,” mompel ik. “Alsof hij daar nou echt een constructieve oplossing voor gaat bedenken.” Ik schud mijn hoofd terwijl ik over de snelweg rijd. Mensen kunnen er ook echt niks van, hè?
Tegen de tijd dat ik op mijn bestemming aankom, ben ik al moe. Niet van de dag zelf, maar van alle frustratie die ik mezelf heb aangedaan. Het weer, het nieuws, de manier waarop mensen zich gedragen – ik had er vanmorgen nog geen seconde invloed op, en nu, uren later, nog steeds niet. Maar toch heb ik er een hoop energie aan verspild.
Zo zou ik ongeveer vier jaar geleden hebben gereageerd.
Misschien herken je jezelf wel in dit soort reacties. Het lijkt soms alsof de wereld erop uit is om je humeur te verpesten. Maar inmiddels weet ik beter.
De cirkel van invloed
En precies dát is waar Stephen Covey het over heeft in zijn theorie over de cirkel van invloed. Hij maakt een onderscheid tussen twee dingen:
- De cirkel van betrokkenheid – Dit is alles waar ik me druk om maak, maar waar ik niets aan kan veranderen. Het weer, politieke beslissingen, hoe iemand anders zich gedraagt.
- De cirkel van invloed – Dit is waar ik wél controle over heb. Mijn eigen gedrag, hoe ik ergens op reageer, de keuzes die ik zelf maak.
Als ik heel eerlijk ben, zat ik destijds de hele tijd vast in de verkeerde cirkel. Ik was boos op de regen, geïrriteerd over dingen waar ik niets aan kon doen, en aan het piekeren over beslissingen van anderen. Het enige wat ik daarmee heb bereikt, is dat ik gestrest en gefrustreerd ben geraakt over iets wat tóch gebeurt, met of zonder mijn mening.
Wat als ik het anders had gedaan?
Stel dat ik vanochtend even had stilgestaan bij mijn invloed. In plaats van te vloeken op de regen, had ik een jas aangetrokken en geaccepteerd dat het nat werd. In plaats van me op te winden over het nieuws, had ik de radio op een vrolijke playlist gezet. Misschien had ik dan, in plaats van een ochtend vol frustratie, gewoon een prima dag gehad.
Dat is precies de kracht van de cirkel van invloed: Jij kiest waar jij je energie aan besteed. Je kan blijven hangen in irritatie over dingen die buiten jouw macht liggen, óf je kan jouw aandacht richten op wat je wél kan sturen. En als je dat doet, creëer je automatisch meer rust in mijn hoofd.
Een kleine opdracht voor jou (en voor mezelf)
Pak een moment en denk na over iets wat je de laatste tijd veel energie heeft gekost. Iets waar je je druk over maakte, maar waar je eigenlijk geen invloed op had. Zet het eens in één van deze twee categorieën:
✅ Kan ik dit beïnvloeden? → Ja? Mooi, dan kan ik actie ondernemen.
❌ Kan ik hier niets aan veranderen? → Dan mag ik het loslaten.
Dat klinkt simpel, maar geloof me: het scheelt bakken met energie. En voor als je een steuntje in de rug nodig hebt, check de visual hieronder. In één oogopslag zie je precies wat de cirkel van invloed inhoudt en hoe je er direct mee aan de slag kunt.
Tot slot
Dus, de volgende keer dat je weer staat te foeteren op het weer of je druk maakt over iets waar je nul invloed op hebt, ga jezelf even streng toespreken: “Hé, vriend, waar steek je je energie eigenlijk in?” Grote kans dat het antwoord iets is waar je beter van weg kan blijven. Laat jouw focus voortaan liggen op wat je wél kan veranderen. Dat scheelt niet alleen een hoop frustratie, maar levert ook een stuk meer rust op.
En laten we eerlijk zijn: dat is een stuk fijner dan een natte broek en een ochtend vol irritatie.
0 reacties